بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

اسحاق مى گوید:
در محضر امام صادق علیه السلام بودم و معلى بن خنیس نیز در خدمت امام حضور داشت . در این وقت مردى از اهل خراسان وارد شد، گفت : پسر پیغمبر خدا! پولم کم شده و توان برگشت به خانه ام را ندارم مگر اینکه شما مرا یارى نمایید.
امام صادق علیه السلام به چپ و راست نگاه کرد و فرمود:
آیا مى شنوید برادر دینى تان چه مى گوید؟
نیکى آن است که پیش از سؤ ال کسى انجام داده شود، بخشش بعد از سؤ ال پاداش آبروریزى او است ...
پیغمبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
سوگند به آن خدایى که دانه را مى شکافد و انسانها را مى آفریند، مرا حقیقتا پیامبر قرار داده است . آن مقدار که سائل از سؤ ال کردن ، رنج مى برد بیشتر از آنست که تو به او احسان مى کنى .
سپس پنج هزار درهم جمع کردند و به او دادند.⁽⁵⁶⁾