بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ

امروز یه شعر زیبا از مولوی که درباره حضرت علی (ع) سروه شده رو براتون انتخاب کردم...قابل توجه کسانی که فکر میکنن مولوی سنی هست...تا حق...یا حق

تا صورت پیوند جهان بود علی بود                            تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

هم آدم و هم شیث و ایوب و هم ادریس                    هم یوسف و هم یونس و هم هود علی بود

هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس       هم صالح پیغمبر و داود علی بود

در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان                       هم مرشد و هم راهبر خضر علی بود

داود که می ساخت زره با سر انگشت                       استاد زره ساز به داود علی بود

مسجود ملایک که شد آدم ز علی شد                      در قبله محمد شد و مقصود علی بود

آن عارف سجاد که خاک درش از قدر                         بر کنگره عرش بیفزود علی بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن                        هم عابد و هم معبد و معبود علی بود

وجهی که بیان کرد خداوند در(( الحمد))                     آن وجه بیان کرد و بفرمود علی بود

عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت              آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود

آن ((لحمک لحمی))بشنو تا که بدانی                      آن یار که او نفس نبی بود علی بود

موسی و عصا و ید بیضاء نبوّت                                در مصر به فرعون که بنمود علی بود

چندانکه در آفاق نظر کردم ودیدم                              از روی یقین در همه موجود علی بود

خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود                       آن نور خدایی که در او بود علی بود

آن شاه سرافراز که اندر شب معراج                          با احمد مختار یکی بود علی بود

سرّ دو جهان پرتو انوار الهی                                    از عرش به فرش آمد و بنمود علی بود

آنجا که جوی شرک نماید به حقیقت                        آن عارف و آن عابد و معبود علی بود

جبریل که آمد ز بر خالق بی چون                            در پیش محمد بد و مقصود علی بود

آنجا که دویی شرک بود در ره توحید                        میدان که یکی بود که بنمود علی بود

محمود نبودند مر آنها که ندیدند                              کاندر ره  دین احمد و محمود علی بود

آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن                         کردش صفت عصمت و بستود علی بود

این کفر نباشد، سخن کفر نه این است                   تا هست علی باشد و تا بود علی بود

آن قلعه گشایی که در قلعه خیبر                            برکند به یک حمله و بگشود علی بود

آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام                            تا کار نشد راست، نیاسود علی بود

آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس                           بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود

هارون ولایت ز پس موسی عمران                          بالله که علی بود علی بود علی بود

این یک دو سه بیتی که بگفتم به معما                   حقا که مراد من و مقصود علی بود

سرّ دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان                         شمس الحق تبریز که بنمود علی بود

                                    بر منکر علی لعنت...یا علی مدد